We zien allemaal de beelden op het nieuws, hartverscheurend. Hele dorpen zijn verwoest, families uit elkaar gerukt. Velen nog op zoek naar overlevenden. Nog altijd wordt er met man en macht gezocht naar de slachtoffers. En inmiddels zijn er al mooie initiatieven opgezet. Zelf hebben we familie en schoonfamilie in Iskenderun en Adana die hun huizen kwijt zijn en waar in de dorpen nog niet tot nauwelijks hulp is. Huizen volledig weggevaagd of volledig onbewoonbaar. En als je huis er nog staat is het gevaar op instorten zo groot dat je er niet meer in mag.

Het gebied is zo groot en het is lastig om de getroffen gebieden te bereiken en het leed is nu nog niet te overzien. Iskenderun, een stad aan zee in de provincie Hatay, is een van de zwaarst getroffen steden in het rampgebied. De stad is weg, is geen stad meer. Hulp kwam hier een stuk later op gang omdat de toegangsweg er naartoe ernstig beschadigd was. Gelukkig is er Inmiddels hulp en zijn er Turkse en ook buitenlandse reddingsteams. Maar Iskenderun heeft nog meer zorgen, het ligt nm aan zee en door de beving is het waterpeil zo gestegen dat er langzaam water de stad inloopt. Daarnaast woedde er een heftige brand in de haven. Van familie horen we hoe de situatie nu is en dat is niet best. Hulp is nodig.

Met de opbrengst van deze steunactie willen we in Turkije spullen kopen die heel snel naar de plek van bestemming kunnen. Dekens, kleding, verzorgingsproducten voor kinderen en volwassenen. Op dit moment gaan er vanuit Mersin al vrachtwagens die kant op om te helpen en eten te brengen. Familie staat klaar om zo snel mogelijk getroffenen te helpen.